Immigratie en assimilatie
Thomas Sowell, Capitalism Magazine, 8 december 2015
Wanneer de president van de Verenigde Staten de televisienetwerken vraagt om tijd vrij te maken voor een toespraak vanuit het Oval Office, dan kunnen we er meestal van uitgaan dat hij iets te zeggen heeft. Maar president Obama's speech van zondagavond [6 december 2015] was een herhaling van wat hij altijd al gezegd heeft; het trachten rechtvaardigen van beleid dat telkens weer op een ramp is uitgedraaid voor Amerika en zijn bondgenoten.
Dit was geen toespraak over hoe de regering Obama iets op een andere manier gaat aanpakken in de toekomst. Het was een toespraak over hoe Obama's beleid altijd al het juiste was. Obama is een van die mensen die dikwijls verkeerd zijn maar nooit twijfelen.
De president trapte een open deur in toen hij benadrukte dat we niet alle moslims de schuld moeten geven voor de daden van enkelingen. Hoeveel mensen hebt u gehoord die alle moslims de schuld gaven?
Zelfs als 90 procent van de moslims goede mensen zijn, en we 10.000 vluchtelingen van het Midden-Oosten toelaten, betekent dit dan dat we ons geen zorgen moeten maken over het binnenlaten van duizend potentiële terroristen — zelfs nadat we in San Bernardino gezien hebben wat twee terroristen kunnen aanrichten?
De eerste verantwoordelijkheid van een regering is om de mensen die al in het land zijn te beschermen. Zelfs in dit tijdperk met zijn mentaliteit van rechten, heeft niemand uit een vreemd land het recht om in Amerika te zijn als de Amerikanen hen hier niet willen.
Obama's gepraat over hoe we geen religieus onderscheid mogen maken zou zinvol zijn als het ging over het uitdelen van rechten. Maar het gaat over het onderscheiden van verschillende volkeren die verschillende niveaus van gevaar opleveren voor het Amerikaanse volk.
Wanneer het aankomt op zaken van leven of dood, is het niet het moment voor dit soort gladde, politiek correcte retoriek waarin Barack Obama gespecialiseerd is.
Obama mag van zichzelf denken dat hij een wereldburger is, maar hij is verkozen als president van de Verenigde Staten, niet als wereldleider, en dat geeft hem niet de autoriteit om te gokken met het leven van Amerikanen ten voordele van mensen in andere landen.
De illusie dat je grote hoeveelheden mensen met een wezenlijk verschillende cultuur kunt binnenlaten, zonder de eigen cultuur — en alles wat ervan afhangt — in gevaar te brengen zou al lang moeten ontkracht zijn door de vele contraproductieve sociale gevolgen in Europa, zelfs afgezien van het fatale gevaar van terroristen.
De meeste vluchtelingen in het Midden-Oosten kunnen geholpen worden in het Midden-Oosten, en vele Amerikanen zouden ongetwijfeld bereid zijn om moslimlanden zoals Jordanië of Egypte financieel te steunen om deze vluchtelingen op te vangen in samenlevingen die compatibeler zijn men hun geloof en waarden.
De geschiedenis van miljoenen Europese immigranten die naar hier kwamen in de voorbije eeuwen was fundamenteel verschillend van wat in onze tijd aan het gebeuren is.
Vooreerst werden deze immigranten tegengehouden in Ellis Island voor medische en andere onderzoeken, en kregen pas toestemming om aan land te gaan nadat bleek dat ze voldeden aan alle wettelijke voorschriften. Zoniet, werden ze teruggestuurd waar ze vandaan kwamen.
Maar belangrijker nog; mensen kwamen naar hier om zich te assimileren in de Amerikaanse samenleving, niet om geïsoleerde enclaves te vormen van gegriefde vreemdelingen, eisend dat Amerikanen zich zouden aanpassen aan hun taal, hun waarden en hun manier van leven.
Zoals zoveel dat president Obama zegt, is zijn gepraat over “strengere screening” van mensen die naar de Verenigde Staten komen loutere fantasie, nu zelfs zijn eigen ambtenaren zeggen dat we geen toerijkende data hebben waarop we een zinvolle screening van Syrische vluchtelingen kunnen baseren.
Toen Obama sprak over het gevaar van “meegesleept te worden in een lange en kostelijke grondoorlog in Irak en Syrië,” was dat alweer een andere fantasie, namelijk dat oorlogen optioneel zijn.
Wanneer terroristen in oorlog zijn met ons, kunnen we niet eenvoudigweg verklaren dat de oorlog over is wanneer dat politiek goed uitkomt. Dit is wat Obama deed toen hij de Amerikaanse troepen terugtrok uit Irak, tegen het advies van zijn eigen generaals in. Dat is wat geleid heeft tot de opkomst van IS.
Onze enige echte keuze is tussen het ginder vernietigen van IS of wachten tot ze naar hier komen en Amerikanen beginnen te vermoorden. Zoals in andere gevallen heeft Obama een keuze gemaakt die politiek en retoriek weerspiegelt in plaats van realiteit.
Bron: Middle East Refugees, Immigration and Assimilation